نتایج مطالعات جدید ستاره شناسان حاکی از آن است که ۶۰ میلیارد سیاره در کهکشان راه شیری می توانند از حیات پشتیبانی کنند، این میزان دو برابر آن چیزی است که پیش از این تصور می شد.

این مطالعه جدید نشان می دهد تعداد سیاراتی که احتمالا قابل سکونت هستند و به دور کوتوله های سرخ می گردند، دو برابر تعداد کنونی است. مطالعه جدید ابری دانشمندان دانشگاه «شیکاگو» و «نورث وسترن» حاکی از آن است رفتار ابر به طور چشمگیری منطقه قابل سکونت کوتوله های سرخ را که بسیار کوچک تر و کم نورتر از ستاره هایی مانند خورشید هستند به دو برابر توسعه می دهد.

منطقه قابل سکونت به جایی اشاره دارد که در آن فاصله مداری یک سیاره تا ستاره اش به گونه ای است که می تواند آب را به شکل مایع بر روی سطح خود حفظ کند، اما محاسبات انجام شده برای این امر تاکنون تاثیر ابر بر اقلیم را نادیده گرفته است. «دوریان ابوت» استادیار علوم زمین شناسی در دانشگاه شیکاگو می گوید، ابرها موجب گرما می شوند و بر روی زمین ایجاد خنکی می کنند، ابر نور خورشید را منعکس می کند تا سطح سیاره خنک حفظ شود. ابرها پرتوهای فروسرخ را از سطح زمین جذب کرده و اثر گازهای گلخانه ای را ایجاد می کنند. این امر تا حدودی موجب می شود سیاره آنقدر گرم شود که قابل سکونت باشد.

پژوهشگران برای نخستین بار از محاسبات سه بعدی مانند آنچه که در شبیه سازی های جهانی برای پیش بینی اقلیم زمین صورت گرفته، برای مشخص کردن تاثیر ابرهای آبی بر روی لبه داخلی منطقه قابل سکونت استفاده کردند. به گفته نیکلاس کوان، از پژوهشگران این طرح، هیچ راهی وجود ندارد که بتواند ابرها را در یک بعد بررسی کرد اما در مدل سه بعدی می توان مسیری عبور هوا و شیوه رفتار رطوبت در کل اتمسفر سیاره را بررسی کرد.

سیاره ای که به دور یک ستاره کم جرم مانند کوتوله سرخ می گردد برای دست یابی به نوری که ما از خورشیدمان می گیریم، باید یک ماه یا دو ماه به دور خورشید خود بگردد. سیارات در چنین مدارات نزدیکی در نهایت به گونه ای به دور سیاره خود می گردند که همیشه یک سوی آنها به سوی خورشید است.

اگر چنین اتفاقی برای یک سیاره بیفتد هیچ پوشش ابری برایش ایجاد نمی شود از این رو ستاره شناسان بالاترین دما را بر روی قسمت روز سیاره اندازه گیری می کنند اما اگر پوشش ابری وجود داشته باشد ابر مانع از پرتوهای فرانبفش از سطح می شود. ستاره شناسان با استفاده از تلسکوپ جیمز وب خواهند توانست صحت این یافته ها را با اندازه گیری دمای سیاره در نقاط مختلف آن در زمان گشتن در مدار ، تایید کنند.

ماهواره های رصد زمین این تاثیر را ثبت کرده اند. اگر با استفاده از تلسکوپ فروسرخ از فضا به برزیل یا اندونزی نگاه کنید به نظرتان این مناطق خنک می آیند و به این به خاطر وجود ابری است که از درون آن به زمین نگریسته اید. ابر در ارتفاعات بالا قرار دارد و در چنین ارتفاعی هوا بسیار سرد است. اگر تلسکوپ فضایی جیمز وب این اختلاف دما را بر روی یک سیاره خارج از منظومه شمسی تشخیص دهد چنین رویدادی قطعا ناشی از وجود ابر و تاییدی است از وجود آب مایع بر روی سطح سیاره.

خبرگزاری مهر